عارضه کرامپ نویسندگی نوع خاصی از دیستونی کانونی است که انگشتان، دست یا ساعد شما را تحت تأثیر قرار میدهد. در اصل، دیستونی کانونی یک اختلال حرکتی عصبی است که در طی آن مغز اطلاعات نادرستی را به ماهیچهها ارسال میکند و باعث انقباضات غیرارادی و بیشازحد عضلات میشود. این سیگنالهای نادرست میتوانند دستهای شما را به حالتهای عجیبوغریب حرکت دهند.
علائم معمولاً زمانی ظاهر میشوند که فرد سعی میکند برای مدت طولانی حرکات ظریفی مانند نوشتن یا نواختن یک آلت موسیقی را انجام دهد. طبق تجربه، علائم کرامپ نویسندگی در سنین 30 تا 50 سالگی ظاهر میشوند و در مردان شایعتر هستند. پزشکان معمولاً در زمینه درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی، دارودرمانی، تزریق بوتاکس یا جراحی اقدام میکنند. در ادامه به جزئیات بیشتری از این مساله اشاره خواهیم کرد.
با انواع کرامپ نویسندگی بیشتر آشنا شوید
دو نوع اصلی کرامپ نویسندگی با عنوان کرامپ نویسندگی ساده و دیستونیک وجود دارد که در ادامه به جزئیات هرکدام اشاره خواهیم کرد:
- علائم کرامپ نویسندگی ساده معمولاً با بروز حالتهای غیرطبیعی و حرکات غیرارادی بلافاصله پس از برداشتن خودکار شروع میشوند. بنابراین، این مساله فقط بر توانایی شما در نوشتن تأثیر میگذارد.
- علائم کرامپ نویسندگی دیستونیک نه تنها در حین نوشتن، بلکه در هنگام انجام سایر فعالیتها با دست مانند اصلاح یا آرایش کردن و غذا خوردن با قاشق یا چنگال نیز ظاهر میشوند. در این شرایط درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی به بهبود کیفیت زندگی کمک میکند.
درصورتیکه برای درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی نیاز به خرید تجهیزات ویژهای باشد، میتوانید در زمینه قیمت دستگاه فیزیوتراپی با تیم پشتیبانی برجیس مشورت کنید.
علائم کرامپ نویسندگی
اگرچه گاهی محکم گرفتن یک خودکار یا مداد برای نوشتن میتواند باعث اسپاسم عضلات انگشتان یا ساعد شما شود، اما کرامپ نویسندگی چیزی فراتر از این مساله است و اصولاً باعث ایجاد مشکل در هماهنگی سیستم اسکلتی عضلانی دست میشود. از علائم رایج کرامپ نویسندگی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- محکم گرفتن غیرارادی قلم یا مداد توسط انگشتان
- خم شدن مچ دست
- باز شدن غیرارادی انگشتان در حین نوشتن که در این شرایط به دست گرفتن قلم دشوار میشود.
- حرکت مچ دست و آرنج در جهت موقعیتهای غیرعادی
- عدم پاسخگویی صحیح و ارادی دستها یا انگشتان به دستورات مغز
دست شما معمولاً درد یا گرفتگی ندارد. اما ممکن است ناراحتی خفیفی را در انگشتان، مچ دست یا ساعد خود احساس کنید. در کرامپ نویسندگی ساده، دست در طول انجام فعالیتهای دیگر بهخوبی پاسخ میدهد و فقط در حین نوشتن مطالب غیرقابل کنترل میشود. درحالیکه در کرامپ نویسندگی دیستونیک، سایر فعالیتهای مبتنی بر دست نیز ممکن است مختل شوند.
مطمانا بررسی و تشخیص صحیح هرکدام از این علائم روی روند درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی مؤثر است. این کار به پیشگیری از سکته مغزی نیز کمک میکند.
علل بروز کرامپ نویسندگی
در اصل دیستونی کانونی یک مشکل اساسی در نحوه سیگنالینگ مغز شما با عضلات دست و بازو است. کارشناسان فکر میکنند که حرکات مکرر دست منجر به نقشهبرداری مجدد از قسمتهای خاصی از مغز و بروز اشتباهات غیرارادی میشود.
طبق تجربه، کرامپ نویسندگی ساده با استفاده بیشازحد از دست، وضعیت نامناسب انگشتان هنگام نوشتن یا گرفتن نامناسب خودکار یا مداد مرتبط است. معمولاً علائم پس از نگهداشتن ابزار نوشتن فقط برای چند لحظه، نه بعد از ساعتها، بروز میکنند.
اگرچه استرس باعث دیستونی دست نمیشود، اما میتواند علائم بیمار را تشدید کند. عوامل استرسزا مانند تست زدن میتوانند وضعیت شما را بدتر کنند. بنابراین نباید نگرانی در مورد بروز این مشکل و تمرکز روی آن داشته باشید. با توجه به اینکه بهراحتی درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی ممکن است.
شرکت تجهیزات پزشکی برجیس با برخورداری از بیش از یک دهه سابقه، میتواند در زمینه تهیه وسایل کاردرمانی یا فیزیوتراپی خانگی به شما کمک کند. طبق مطالعات صورتگرفته، ممکن است کرامپ نویسندگی ارثی باشد. چراکه نقص ژنی یا جهش ژن DYT1 در بروز این عارضه مؤثر است.
عوارض ابتلا به کرامپ نویسندگی
برای برخی از افراد، گرفتگی و حرکات غیرمعمول دستها ممکن است عضلات اطراف آرنج و شانه را نیز درگیر کند. ممکن است همراه با گرفتگی دچار لرزش دست، پلکها یا تارهای صوتی نیز شوید. علائم ممکن است روی دست دیگر نیز تأثیر بگذارند. حدود دو سوم کسانیکه دچار این عارضه هستند، مشکلات مداومی در نوشتن دارند و دست خط آنها ممکن است در نهایت ناخوانا شود.
تقریباً نصف افرادیکه دچار کرامپ نویسندگی ساده هستند، در نهایت به کرامپ نویسندگی دیستونیک دچار میشوند. بههمیندلیل، درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی در مراحل اولیه اهمیت دارد.
نحوه تشخیص کرامپ نویسندگی
کرامپ نویسندگی مانند آسیبهای شبکه بازویی در هنگام زایمان، یک مشکل عصبی عضلانی است و بهتر است توسط متخصص مغز و اعصاب بررسی شود. در هنگام مراجعه، پزشک از شما یک سری سؤالات میپرسد و یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام دهد. معمولاً در حین معاینه پزشک بهدنبال نشانههای زیر است:
- محرکهای خاص دیستونی
- کدام عضلات درگیر هستند
- ویژگیهای اسپاسم و وضعیت بدن
- کدام قسمتهای بدن تحت تأثیر قرار گرفتهاند
- کدام فعالیتها تحت تأثیر قرار گرفتهاند
- آیا ماهیچهای در حالت استراحت نیز تحت تأثیر قرار گرفته است
نتایج آزمایشات هدایت عصبی و الکترومیوگرافی ممکن است به پزشک کمک کنند تا بتواند سایر علل احتمالی علائم شما را رد کند. انجام تصویربرداری از مغز معمولاً ضروری نیست. ازآنجاییکه بهندرت در کرامپ نویسندگی بیمار احساس درد میکند، اگر وضعیت شما دردناک است پزشک بیشتر روی بررسی اختلالات زیر تمرکز میکند:
- آرتروز
- مشکلات تاندون
- گرفتگی عضلات
- سندرم تونل کارپال
نحوه درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی
در حال حاضر هیچ رویکرد ساده و قطعی برای درمان کرامپ نویسندگی وجود ندارد و ممکن است لازم باشد انواع مختلفی از روشها را امتحان کنید.
در طی روند درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی و کاردرمانی، فیزیوتراپیست به شما انجام تمرینات خاصی را آموزش میدهد. اصولاً درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی آغاز میشود و در ادامه ترکیبی از روشهای دیگر وارد برنامه درمانی میشود. مواردی چون:
- تزریق نوروتوکسین بوتولینوم (بوتاکس). تزریق بوتاکس در عضلات خاصی میتواند به کاهش گرفتگی آنها کمک کند، بهخصوص زمانیکه مچ دست یا انگشتان به حالتهای غیرعادی حرکت میکنند.
- مصرف داروهای خوراکی. داروهای آنتیکولینرژیک مانند تریهگزی فنیدیل و بنزتروپین به تسکین علائم برخی از بیماران کمک میکنند.
- انجام تمرینات ذهنی. کرامپ ناشی از استرس را میتوان از طریق انجام تکنیکهای تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق و یوگا یا از طریق حواسپرتیهایی مانند نوشتن همزمان با هر دو دست، از بین برد.
- تنظیم مجدد سیگنالهای حسی حرکتی. در این درمان توانبخشی آتل خاصی روی دست یا انگشتان آسیبدیده بسته میشود تا امکان آموزش مجدد حرکات آنها فراهم شود.
- عمل جراحی. اگرچه معمولاً برای دیستونی خاصی مانند کرامپ نویسندگی انجام جراحی لازم نیست، اما در موارد شدید ممکن است انجام شود.
سخن آخر
بنابراین، درمان کرامپ نویسندگی با فیزیوتراپی یا سایر روشها میتواند مانع از تأثیر این مشکل روی انجام سایر فعالیتهای روزانه شود. در صورت بروز علائم ذکر شده، حتماً در اولین فرصت برای تشخیص نهایی به پزشک مراجعه کنید.